“Ne kadar kibar bir çocuk, tıpkı bir yetişkin gibi” ifadesi kullanıldığında ebeveynler hem gurur duyuyor hem de çok mutlu oluyor. Bu durum yetişkinleri ne kadar mutlu etse de çocuk için aynı şey geçerli değildir. Bu bazen çocukların kendi sorumlulukları olmayan şeyleri yapmak zorunda olduklarını hissetmelerine neden olur. Çocukların kendilerini yetişkin gibi hissetmelerini sağlar. Anne, merak etme kardeşime kızacağım sözlerine ya da babasının yanında yer alıp onu tüm doğrularıyla, yanlışlarıyla savunmak zorunda hisseden çocuklara mutlaka rastlamışsınızdır…
Bu durum bir yetişkinin dikkatini dağıtıp başkasının yapması gerekeni yapması açısından son derece olumlu bir durum gibi görünse de çocuğun psikolojik sağlığı açısından pek de faydalı değildir. Burada çocuğun ihtiyacı özgürce hareket etme ve istediği gibi oynama ihtiyacını gidermek iken, yetişkinliğin özelliği olan kendini inkar etme, ailenin ihtiyaçlarını gidermeye çalışma, savunma gibi roller üstlenir. Anne-baba gibi davranan çocukların olduğu ailelerde en büyük sorun; Ebeveyn gibi davranmak ile çocuğa sorumluluk vermek arasındaki fark tam olarak anlaşılamamıştır. Ayırt edilmesi gereken en önemli nokta çocuğun yaşına göre sorumluluk alıp almadığını, yaşına uygun davranıp davranmadığını kontrol etmektir. Bu durum dikkate alınmazsa çocuk artık çocuk olmayacak, tıpkı ebeveyn gibi davranacak, düşünecek ve hissedecektir. Çevrenizde duymuş veya duymamış olabileceğiniz “Çocukluğumu hiç yaşayamadım” sözü artık çocuğunuzun gelecekte söyleyeceği potansiyel bir söz haline gelecektir. Sınır koyma sorunları, uyum bozuklukları, uyku ve yeme bozuklukları, stres, özgüven düşüklüğü, akademik başarıda düşüş gibi durumlar ebeveyn olan çocuklarda çok daha sık görülür.
Ailede iki tür çocuk yetiştirme vardır.
1. Araçsal ebeveynlik: Çocuğun aile içerisinde fiziksel ihtiyaçlarını daha çok karşılamaya ihtiyaç duyduğu duygusudur. Bunlar genellikle eve para getirmek, kardeşlere bakmak, evi düzenli tutmak, faturaları ödemek ve alışveriş yapmak gibi evle ilgili sorumluluklardır.
2. Duygusal ebeveynlik: ÇÇocuğun ebeveynlerinin duygusal eksikliklerini ve ihtiyaçlarını giderme çabasıdır. Elbette bu, kıyaslandığında çok daha ağır olan ve derin yaralar bırakacak olanıdır. Burada çocuk, akraba olsun veya olmasın anne ve babasının psikolojik durumlarıyla baş etmek zorunda kalacaktır. Bu çocuk, ebeveynleri için bir sır kaynağı, bir dert ortağı ve bir direnme gücü olarak tanımlanıyor. Bazen ebeveynlerinin yaşadığı krizleri bu çocuklardan da çözmeleri beklenir.
Sorunları büyüdükçe büyüyor!
Ebeveyn olan çocuklar bile yetişkinliklerinde birçok durumla mücadele eder. Ebeveyn rolünü üstlenen çocuk büyüyüp yetişkin olduğunda dahi bu görevden kaçamaz.
Ebeveyn rolünü üstlenen çocuk, yetişkin olduğunda bazı sorunlarla karşılaşacaktır.
Bunlardan bazıları:
İlişkilerde sağlıklı bağlılık ve sınırlar geliştirememe
Evlilik kararı vermekten çok korkarsınız ve sağlıklı, samimi ilişkiler kurmakta zorluk çekersiniz.
Farklı bir şehre, ülkeye, hatta aileden uzakta herhangi bir yere giderken kendini çok kaygılı ve rahatsız hissetmek.
Bu kişilerin anne, baba, eş ya da çocuklarıyla olan ilişkilerinde beklentilerin harekete geçmesi sonucu öfke patlamaları yaşamak.
Çocukluklarını yaşayamadan yetişkin oluyorlar
Anne-babanın beklentileri ile çocuğun gelişim yaşı, olgunluk düzeyi ve anlama yeteneği arasındaki tutarsızlık, çocuğun kendi istek ve ihtiyaçlarını göz ardı etmesine neden olacaktır. Özellikle ebeveynlerin yaptığı hatalara bakalım:
1. Anne veya baba, karısıyla olan ilişkisini ve bu ilişkide sadakatsizlik olup olmadığını çocuklarına aktarmalıdır…
2. Çocuğu, yaşından büyük erkek veya kız olduğu için sürekli olarak kelimelerle veya herhangi bir nesneyle ödüllendirin…
3. Anne-baba çocuğa, onunla ilgilenmenin çok zor olduğunu ve bu zorluğun yetişkinin yaşamına olumsuz etkilerini açıklamalıdır…
4. Çocuk, evde yetişkin gibi davranmasını sağlayacak bir sıfat edinmiştir. Mesela “babasından sonra evin erkeği” olacağına dair imalar…
5. Çocuğun annesini ve babasını asla bırakmayacağına ve evlenseler bile her zaman yanlarında kalacağına dair söz isteyin…
6. Çocuğa annesi veya babası tarafından karı koca muamelesi yapılıyor…
7. Evin düzeninin sağlanması için çocuktan kardeşine karşı anne veya baba gibi davranmasını ve ona yüksek sorumluluklar yüklemesini isteyin…
8. Çocuğun cinselliği hakkında onun sınırlarını ihlal edecek şekilde konuşmak ve bu konuda uygunsuz sorular sormak
maruziyet…
9. Anne ve babasının cinsel yaşamını dinleyen ve tanık olan çocuk 10. Anne ve babasının ilişkisi hakkında yorum yapmaya teşvik edilen ve fikrini açıklamaya zorlanan çocuk…
11. Çocuk, ebeveynin tatmin edilmemiş ihtiyaçlarını ve duygularını tatmin etmelidir ve ebeveyn, çocuktan sürekli övgü bekler…
Unutma…
Çocukluğunda yetişkin gibi davranan bir çocuk, büyüdüğünde daha cesur, daha olgun, daha zeki olmaz. Ebeveyn olan çocuk, çocukluğunu yaşamamış bir çocuk olarak duygusal eksiklikleri olan bir yetişkin olarak hayatına devam eder. Sürekli olarak bu eksik duyguyu tamamlamaya çalışın. Ya kendisine ebeveyn olan biriyle yanlış ilişkiler kuruyor ya da onun adına sorumluluk almaya çalışan birinden çok fazla etkileniyor ve yanlış dinamikle ilişkiler kuruyor.
